FAQ

Materiały użyte do budowy laźni parowej muszą być odporne na wysokie temperatury (40 C°-90 C°) oraz bardzo dużą wilgotność powietrza. Ściany muszą być wykonane najlepiej z odpornego betonu Ytong, mogą być też wykorzystane istniejące ściany (beton, cegła). Ściany powinny być wyłożone izolacją termiczną. Aby z sufitu nie skraplała się woda powinien być on dwuspadowy lub posiadać kształt kopuły. Jego powierzchnia powinna być możliwie jak najbardziej gładka. Para opada w postaci kropli dopiero po ok. 90 minutowym korzystaniu z łaźni. Jako sufit służyć może też sluminiowa płyta kompozytowa lub odporny na wodę materiał firmy Knauf. Do uszczelnienia ścian, podług i sufitu nadaje się najlepiej płynna folia.

Informacje na temat izolacji przed wilgocią znajdziesz tutaj

Informacje na temat folii w plynie znajdziesz tutaj

Silikony do łaźni parowej (odporne na temeperaturę do 200 C°) znajdziesz tutaj

Po uszczelnieniu łaźni płynną folią można ja wyłożyć mozaiką lub płytkami ceramicznymi. Podłoga powinna być antypoślizgowa i wyposażona w listwę odprowadzającą wodę. Powinna ona być także nachylona w kierunku odpływu wody. Ławki w łaźni powinny zostać pokryte np. betonem komórkowym Ytong.
Drzwi łaźni mogą być z bezpiecznego hartowanego szkła. Powinny posiadać u dołu podcięcie na wys. ok. 3 cm. W ten sposób łaźnia będzie na bieżąco „wietrzona” niewielką ilością świeżego powietrza i nie dojdzie do przegrzania powietrza w pomieszczeniu.

Generator pary należy podłączyć do źródła wody, ścieków oraz prądu. W rejonach, w których woda jest twarda (ponad 12°dH), do systemu doprowadzenia wody do generatora należy podłączyć system zmiękczający wodę. Generator pary może zostać zainstalowany w odległości do 6 m od pomieszczenia łaźni. Można go zamontować zarówno w wentylowanej szafce, jak i w jakimkolwiek innym pomieszczeniu technicznym, może stać powyżej, poniżej lub na tym samym poziomie co sama łaźnia parowa. Para do łaźni tłoczona jest poprzez zaizolowaną miedzianą rurę (o średnicy wewnętrznej co najmniej 1/2 cala). Można zastosować fabrycznie gotowe prowadnice pary.

Wszystkie wyjścia generatora pary są wykonane ze stali szlachetnej.

Generator pary musi być zamontowany w poziomie na sucho. Należy wyeliminować wszelką wilgoć. Generator powiniem być zamontowany w wentylowanym środowisku, nie należy ograniczać dopływu powietrza. Jeżeli chcesz zainstalować generator w samej łaźni, musisz zapewnić mu dostęp powietrza oraz dostęp do prac serwisowych. Do generatora można doprowadzić zarówno ciepłą, jak i zimną wpdę. Jeżeli połączysz go z wodą ciepłą, skrócisz tym samym czas nagrzewania się pomieszczenia. Rury doprowadzające parę powinny być ułożone w pozycji prostej i lekko nachylonej ku dołowi, tak aby nie gromadziła się w nich woda. Czujnik temperatury należy zamontować na wysokości głowy (130-150 cm). Jeżeli masz w kabinie łaźni ławki, zamontuj czujnik na wysokości głowy w pozycji siedzącej. Dysza wylotowa pary powinna być zamontowana na wysokości 10-40 cm nad podłogą. W związku z niebiezpieczeństwem poparzenia nie należy montować dyszy bezpośrednio pod siedzeniem! Wyświetlacz można zamontować wewnątrz lub na zewnątrz łaźni parowej. Istnieje również możliwość zamontowania wyświetlacza wewnątrz kabiny. Długość kabla zasilającego jest regulowana. Kabel możesz zakupić w naszym sklepie. Kabel czujnika jest również regulowany, z kablem 2 x 0,75 mm², ale maks. 100 cm.

Wymaganą moc generatora obliczysz następująco: długość x szerokość x wysokość . Wymagana moc zależy kubatury pomieszczenia łaźni.

Przykład: Załużmy, że pomieszczenie łaźni ma długość 1,6 m, szerokość 1,4 m i wysokość 2,3 m. Daje to 5,15 m3.

Czas nagrzewania się łaźni przy parametrach: kubatura 5,15 m3, temperatura wyjściowa 23C°, temperatura docelowa 45 C°
generator o mocy 3 Kw ok. 40 minut
generator o mocy 5 Kw ok. 25 minut
generator o mocy 7.5 Kw ok. 15 minut
generator o mocy 9 Kw ok. 10 minut

Niebagatelną rolę odgrywa izolacja łaźni. Im jest ona solidniejsze, tym szybciej osiąga się docelową temperaturę w pomieszczeniu.

Nasza rada: unikaj niepotrzebnie wysokich sufitów.

Kabina łaźni parowej powinna być ogrzewana tylko i wyłącznie poprzez generator pary. Żadne inne źródła ciepła nie są potrzebne. Ogrzewanie ścian i podłogi nie stanowi problemu. Normalna temperatura w łaźni parowej wynosi około 43 – 45 ° C przy wilgotności około 99%. Generator emituje parę tak długo, jak długo temperatura w pomieszczeniu jest niższa od wybranej na wyświetlaczu. Para zatem nie będzie wytwarzana w przypadku, gdy kabina w całości lub częściowo ogrzewana będzie przez inne źródła ciepła.

Nasza rada: przewody grzejące zainstaluj tylko w ławkach, tak aby przed skorzystaniem z łaźni siedzenia były już podrzane do temeperatury ok. 38 C°.

Specjalny system wentylacji nie jest potrzebny, wystarczy np. zwykły wentylator stosowany w toaletach i łazienkach (minimum wentylator IP54).

Okno w łaźni jest także wystarczające.

Małe łaźnie parowe mogą być wentylowane poprzez uchylenie okna.

Reasumując: jeżeli nie ma możliwości zamontowania odrębnego systemu wentylacyjnego, wystarczy okno w pomieszczeniu przed łaźnią lub też w samej łaźni. Pozwoli to dokładnie wywietrzyć pomieszczenie po kąpieli parowej. Jest to bardzo istotne, gdyż para przy swojej bardzo dużej wilgotności prowadzić może do powstania w pomieszczeniu grzyba.

Nasza rada: zamontuj wentylator powietrza i włącz go ręcznie po kąpieli parowej na czas ok. 15-30 minut. Podobne rozwiązania stosowane są w toaletach.

Odpowiedzi na wiele pytań dotyczących generatorów pary znajdziesz tutaj: http://www.dampfgenerator.at/index.php?page=bui_faqmanager

Nawiew: odrębny system nawiewu nie jest konieczny/wymagany.